Zo vrij als een vogel!
Blijf op de hoogte en volg Monique
22 Februari 2014 | Indonesië, Jogjakarta
Het is alweer een week geleden dat ik mijn verhaal hier schreef over de vulkaanuitbarsting. Inmiddels zitten we niet meer opgesloten in ons appartement en zijn we weer zo vrij als een vogel. We hebben zo'n vier dagen binnen gezeten en iedere dag het weesgegroetje gedaan voor een flinke regenbui. Gelukkig is de as nu bijna overal weggespoeld en kunnen we weer zonder masker de straat op. Heerlijk! Ook hebben we sinds eergisteren met z'n drieën twee scooters gehuurd, voorlopig voor een maand. Al denk ik nu dat dit contract zeker verlengt gaat worden. We kunnen nu écht de stad verkennen en hoeven niet alles meer te voet of met de taxi te doen. Naar school is het ook zo'n 40 minuten lopen, waar we nu met de scooter binnen 10 minuten zijn. Omdat we eergisteren een dagje vrij waren, leek het ons wel een goed idee om richting het strand te touren. Na wat proefrondjes te hebben gereden, waren wij, dachten we, ook 'bekwaam' om aan het drukke verkeer hier deel te nemen. Links rijden, tussen de honderden scooters door, smalle wegen, bruggetjes en een enorme drukte! Maar zoals we hebben gemerkt, wanneer je met het verkeer mee rijdt.. is er (bijna) niks aan de hand! Dat lekkere dagje strand is trouwens ietsje anders gelopen.. het strand hebben we helaas niet gevonden. Na zo'n drie uur rond te hebben gereden en Yogyakarta al te hebben verlaten, vroegen we toch nog maar voor de laatste keer de weg naar het strand. 'Ooh, dat is nog zo'n 30 km!'. Iets was er mis gegaan, vanaf ons appartement was het namelijk maar 30 km. We besloten toen maar terug te gaan, morgen nieuwe ronde nieuwe kansen!
School begint ook steeds meer te wennen en het is al normaal om hier naar school te gaan. Van maandag tot en met donderdag hebben we les en op vrijdag gaan we zo snel mogelijk stage lopen. Omdat ze nog bezig zijn met het regelen van een stageplaats, zijn we nu op vrijdag vrij. Toch hoop ik dat ze binnenkort een plaatsje voor ons hebben gevonden. Ik ben erg benieuwd naar het onderwijs op de basisscholen hier. Maar dat komt wel, alles op 't gemakje.. typisch Indonesisch. Naast het naar school gaan wennen ook vele andere dingen hier. Niks wordt ver vooruit gepland en alles komt op z'n tijd, geen stress dus! Ook beginnen de wc-bezoekjes te wennen. Al is voor mij het boven een gat naar 'de wc' gaan geen appeltje eitje. Met de leraren in de klas en met elkaar hebben we al flink geoefend voor hun houding op het toilet. Geloof me, niet erg makkelijk. Maar oefening baart kunst, en de been- en bilspieren worden goed getraind. Voor ik hier weg ga, weet ik zeker dat ik het ook kan!
Vandaag hebben we, vanuit school, een bezoek aan het paleis van de Sultan gebracht. Alles is hier wel echt goed geregeld voor ons. We worden overal mee naar toe genomen en er wordt goed voor ons gezorgd. Ze zorgen voor vervoer en nemen eten en drinken voor ons mee. Natuurlijk wel vaak typisch Indonesisch eten.. Soms héél lekker, soms ook niet. Na het bezoek aan het paleis van de Sultan, werden we dan ook gevraagd om iets typisch Indonesisch te gaan eten. Natuurlijk, altijd proberen! Het proberen veel dit keer íets zwaarder dan anders. We aten rijst met een eendenei (helemaal zwart), gekookt fruit wat er bruin uitzag en stukjes koeienhuid. Brrr. Ik kreeg al een beetje de kriebels toen ik het hoorde, maar al helemaal toen ik het zag. Natuurlijk heb ik het wel geproefd, maar het zal hier niet mijn nieuwe frikandel speciaal worden.
Vanavond dachten Jente en ik een lekker relax avondje te hebben met een biertje. Hoptjop, de scooter op! Het is hier niet zo makkelijk net als in Nederland; even naar de supermarkt en een biertje halen. In bijna geen één supermarkt kun je alcohol kopen, ook niet in de restaurants. Gelukkig hadden we al eerder kennis gemaakt met een grotere supermarkt waar we wel alcohol konden kopen. Door de regen, op naar een koud biertje! Snel naar de grote vitrinekast waar de lekker alcoholische drankjes stonden.. inderdaad ‘stonden’. Onze lievelings vitrinekast was omgetoverd, er stond alleen nog maar water. Geen druppel alcohol meer te bekennen. Natuurlijk, zo direct als wij Nederlanders zijn, op naar de caissière en vragen waar het was gebleven. We kregen als antwoord: ‘Sold out’. Ahaaaa. Héél de alcoholvitrine was opeens uitverkocht. Zowel het bier, de Whiskey cola, de Smirnoff Ice, alles. Teleurgesteld gingen we maar een hapje eten. Een gefrituurde hele vis; inclusief ogen, tanden etc. Een lekkere late night snack! Ook onze avond was daarna weer goed, de eigenaar van het eettentje is met ons naar een supermarkt gereden waar we wel een lekker biertje konden kopen. Proost!
Verder relaxen we op z’n tijd en genieten we van de mooie omgeving hier. Het is hier echt heel mooi. ’s Avonds kunnen we lekker eten in tentjes aan het water en doen we alles op ons gemakje. Gisteren zijn we met mensen van hier karaoke gaan zingen. Haha ook dit was weer heel anders dan verwacht. Je huurt met je groepje een kamer en kunt daar dan zelf liedjes uitkiezen en samen zingen, wat drinken en plezier maken! Een top avond!
Explore. Dream. Discover.
School begint ook steeds meer te wennen en het is al normaal om hier naar school te gaan. Van maandag tot en met donderdag hebben we les en op vrijdag gaan we zo snel mogelijk stage lopen. Omdat ze nog bezig zijn met het regelen van een stageplaats, zijn we nu op vrijdag vrij. Toch hoop ik dat ze binnenkort een plaatsje voor ons hebben gevonden. Ik ben erg benieuwd naar het onderwijs op de basisscholen hier. Maar dat komt wel, alles op 't gemakje.. typisch Indonesisch. Naast het naar school gaan wennen ook vele andere dingen hier. Niks wordt ver vooruit gepland en alles komt op z'n tijd, geen stress dus! Ook beginnen de wc-bezoekjes te wennen. Al is voor mij het boven een gat naar 'de wc' gaan geen appeltje eitje. Met de leraren in de klas en met elkaar hebben we al flink geoefend voor hun houding op het toilet. Geloof me, niet erg makkelijk. Maar oefening baart kunst, en de been- en bilspieren worden goed getraind. Voor ik hier weg ga, weet ik zeker dat ik het ook kan!
Vandaag hebben we, vanuit school, een bezoek aan het paleis van de Sultan gebracht. Alles is hier wel echt goed geregeld voor ons. We worden overal mee naar toe genomen en er wordt goed voor ons gezorgd. Ze zorgen voor vervoer en nemen eten en drinken voor ons mee. Natuurlijk wel vaak typisch Indonesisch eten.. Soms héél lekker, soms ook niet. Na het bezoek aan het paleis van de Sultan, werden we dan ook gevraagd om iets typisch Indonesisch te gaan eten. Natuurlijk, altijd proberen! Het proberen veel dit keer íets zwaarder dan anders. We aten rijst met een eendenei (helemaal zwart), gekookt fruit wat er bruin uitzag en stukjes koeienhuid. Brrr. Ik kreeg al een beetje de kriebels toen ik het hoorde, maar al helemaal toen ik het zag. Natuurlijk heb ik het wel geproefd, maar het zal hier niet mijn nieuwe frikandel speciaal worden.
Vanavond dachten Jente en ik een lekker relax avondje te hebben met een biertje. Hoptjop, de scooter op! Het is hier niet zo makkelijk net als in Nederland; even naar de supermarkt en een biertje halen. In bijna geen één supermarkt kun je alcohol kopen, ook niet in de restaurants. Gelukkig hadden we al eerder kennis gemaakt met een grotere supermarkt waar we wel alcohol konden kopen. Door de regen, op naar een koud biertje! Snel naar de grote vitrinekast waar de lekker alcoholische drankjes stonden.. inderdaad ‘stonden’. Onze lievelings vitrinekast was omgetoverd, er stond alleen nog maar water. Geen druppel alcohol meer te bekennen. Natuurlijk, zo direct als wij Nederlanders zijn, op naar de caissière en vragen waar het was gebleven. We kregen als antwoord: ‘Sold out’. Ahaaaa. Héél de alcoholvitrine was opeens uitverkocht. Zowel het bier, de Whiskey cola, de Smirnoff Ice, alles. Teleurgesteld gingen we maar een hapje eten. Een gefrituurde hele vis; inclusief ogen, tanden etc. Een lekkere late night snack! Ook onze avond was daarna weer goed, de eigenaar van het eettentje is met ons naar een supermarkt gereden waar we wel een lekker biertje konden kopen. Proost!
Verder relaxen we op z’n tijd en genieten we van de mooie omgeving hier. Het is hier echt heel mooi. ’s Avonds kunnen we lekker eten in tentjes aan het water en doen we alles op ons gemakje. Gisteren zijn we met mensen van hier karaoke gaan zingen. Haha ook dit was weer heel anders dan verwacht. Je huurt met je groepje een kamer en kunt daar dan zelf liedjes uitkiezen en samen zingen, wat drinken en plezier maken! Een top avond!
Explore. Dream. Discover.
-
22 Februari 2014 - 19:20
Monique In 't Groen:
Hee Moniqueske!!
Wat leuk om jouw/jullie avonturen te lezen zeg en wat een ervaringen!!
Groetjes aan iedereen daar!!
Groetjes, Monique -
22 Februari 2014 - 19:21
Eefje :
Ha mona!
Wat kan je toch leuk schrijven, lees met plezier je verhalen! Die vis zag er heeel eng uit op de foto, dikke respect dat je zulke dingen allemaal eet of in ieder geval probeert te eten! Toeren op een scootertje met zo'n weer lijkt me ook ideaal, en zeker als je al vroeg naar school moet. Ben blij dat alles zo goed bevalt en benieuwd of je binnenkort een stage vindt en hoe dat is! Hier gaat alles rustig z'n gangetje.
Dikke kus! -
22 Februari 2014 - 19:40
Ons Miran:
Hee monique al ruim drie weken weg. Wat vliegt de tijd voorbij voor we het weten is je half jaar voorbij en ben je weer thuis. Dus geniet er maar van. Leuke ervaringen en nieuwe mensen ontmoeten. En kijk je wel uit op die scooter, ik zie je al rond crossen. Gr. Harold,Nicole, Monica, Roy en ikke. -
23 Februari 2014 - 14:14
Margot:
Monique,
We hebben je gemist de afgelopen dagen, maar geweldig om te lezen dat je het goed naar je zin hebt. Ik mag hopen dat je snel leert om naar de wc te gaan, anders moet je het nog wel heel lang op houden. Ik ben benieuwd naar de stageplek die je gaat krijgen en hoe je dat als juf gaat ervaren. Daag, dansmaatje.
xx -
28 Februari 2014 - 00:08
Tante Annie:
Hee Monique
Wat leuk om je verhalen te lezen.
Ik zie dat je geniet. goed zo meisje.
Do what you love, love what you do.
PS De kaart voor ome Pieter is er al ik hou hem nog effe achter, nou maar hopen dat ie dit niet leest voor die tijd haha.
Lieve groetjes en dikke knuffel van mij.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
