Sampai jumpa Yogya! - Reisverslag uit Khett Siem Reab, Cambodja van Monique Huijbers - WaarBenJij.nu Sampai jumpa Yogya! - Reisverslag uit Khett Siem Reab, Cambodja van Monique Huijbers - WaarBenJij.nu

Sampai jumpa Yogya!

Blijf op de hoogte en volg Monique

16 Juni 2014 | Cambodja, Khett Siem Reab


De week na mijn minder prettige ervaring met de scooter, zacht uitgedrukt, zijn we langzaam afscheid gaan nemen van Jogjakarta. Er moest een presentatie gegeven worden, een aantal Engelse verslagen ingeleverd worden, en een evaluatiegesprek gevoerd worden om onze minor af te ronden. Ook moest er natuurlijk afscheid genomen worden van de mensen die de laatste tijd heel veel voor ons hebben gedaan. Op school was er een afscheidsceremonie waarin wij onze talenten voor de laatste keer mochten laten zien. Helaas kon mijn danstalent de groep niet ondersteunen, ik kon alleen maar wat rond slenteren op een slakkentempo. Toch heb ik genoten van Jimmy, Janna en Jente in een soort zwarte pieten pak, dansend met een paard van bamboe. Wel hebben we samen nog een Indonesisch en Engels liedje gezongen en heb ik samen met Jente de afscheidsspeech gehouden. Je moet er dus wel iets voor over hebben om hier je minor af te sluiten. Maar dat is dan toch gelukt! Ook hadden we voor alle leerkrachten en tutoren een afscheidsbarbecue georganiseerd, lekker op z'n Indonesisch. Met z'n allen gezellig op een mat op de grond en ondertussen met je handen de witte rijst met kip en vis naar binnen peuzelen. Een lekker glaasje suiker erbij met een klein beetje koude thee erbij, ice-tea op z'n hiers. Je moet je tanden uit je mond voelen vallen wanneer je hier ice-tea drinkt. Ondanks heel wat ongemak met m'n been, toch een fijn afscheid gehad. Ik kon met een gerust hart 'Sampai jumpa Yogya!' zeggen. Tot ziens Yogyakarta. Ik heb trouwens nog een behoorlijke verhuisdoos achter gelaten in Yogyakarta, dus ik moet er sowieso nog even langs voor ik terug naar Nederland vlieg. En hoe ik die hele verzameling van 4,5 maand mee naar huis ga nemen.. Daar kan ik nog 46 dagen over nadenken!

Vrijdagochtend stond mijn backpack klaar om met mij en Jente op reis te gaan. We vlogen eerst naar Jakarta voor twee dagen. Eindelijk weer een H&m, Zara, pull&bear, Mango etc. Weer bikini's, korte broekjes, jurkjes en hemdjes in het assortiment, met stijl. Daar moest natuurlijk een plekje voor worden vrij gemaakt in mijn backpack. Met mijn laatste inkopen was ik klaar om echt op reis te gaan. Zondagochtend vlogen we om 7.00 uur naar Phnom-Penh, de hoofdstad van Cambodja. We mochten dus opstaan met zonsopgang en er stond een lange reis op het programma. We vlogen via Singapore naar Phnom-Penh en vanuit daar wilden we naar Siem Reap. Na een bustocht van 8 uur kwamen we vannacht om 2uur aan. Bestemming bereikt! Bijna dan.. We moesten natuurlijk ook nog een slaapplek zoeken voor die nacht. Ook met onze slaapkoppen, moest er nog onderhandeld worden voor een tuk-tuk. We gaan natuurlijk niet drie keer zoveel betalen dan nodig is. Na een half uurtje zaten we dan eindelijk in de tuk-tuk en werden we naar het centrum gebracht. Daar vonden we een prima guesthouse, gelukkig!

Vanmorgen ging de wekker alweer vroeg om een cultureel bezoekje te gaan brengen aan het grootste tempelcomplex van de wereld: Angkor Wat. Erg mooi en zeker de moeite waard! Met een biertje in onze hand in de tuk-tuk van de ene naar de andere tempel. Het leven is nog niet zo zwaar!
Vanavond gaan we met een slaapbus naar Sihanoukville. Weer een aantal uurtjes reizen, maar dat is natuurlijk ook niet zo gek als je aan het reizen bent! :) En voor de nieuwsgierigen onder ons, google 'Sihanoukville' maar eens, dan weet je waar ik de komende (ongeveer) 2 dagen van het leven aan het genieten ben!

De komende weken zal ik wat vaker een kort reisverslag plaatsen, proberen in ieder geval! Dus.. lees niet: de komende weken beloof ik om veel reisverslagen te plaatsen. Haha ik ga mijn best doen maar nu in ieder geval nog iedere dag genieten, genieten en nog eens genieten!!

Met mijn been gaat het trouwens inmiddels weer stukken beter, maar dat mag ook wel na twee weken. De dikke vette korst is van mijn knie af waardoor ik sinds drie dagen weer normaal kan lopen en ik Jente weer bij kan houden tijdens het shoppen. Was eigenlijk precies op tijd voor het shoppen ja! M'n voet laat nog even op zich wachten, maar ook daar zie je tegen kerst niks meer van!

Dikke reizende knuffel!

The world is a book, and those who do not travel read only a page..

  • 16 Juni 2014 - 14:42

    Mama:

    wat bende toch een ding...;-)
    je blijft het allemaal nuchter vertellen op papier. Maar je hebt gewoon verdomd veel geluk gehad met je voet....ook dat mag iedereen weten!!! Het zag er niet al te best uit!!! Als Patrick zegt dat het lijkt op een vitrine van een slagerij......dan zegt dat genoeg. Maar ook je voet komt weer goed.
    en zoals jij zegt: gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Daar denk ik vaak aan, en die uitdrukking gaan we zeker niet vergeten!!
    Nou meisje een dikke knuffel uit het koude, donkere, regenachtige Middelbeers -XXX-

  • 16 Juni 2014 - 16:36

    Woutje:

    Lieve Monique, Heel leuk hoe jij dit allemaal op papier zet en dat wij dit een beetje kunnen meebeleven.
    De vakantie start nu, genieten jullie er maar lekker van, denk goed om jezelf en kom veilig weer terug in Nederland.Heel veel liefs en een dikke kus van je Woutje en Elly natuurlijk.

  • 16 Juni 2014 - 19:29

    Simone:

    Het reizen is eindelijk begonnen! Haha en ook meteen voor een goeie, leuk! Ben echt mega jaloers!! Als ik nu nog werkloos was had ik het wel geweten.. Maar dat betekent ook dat je bij de laatste fase van je reis bent gekomen. Niet zo lang als het eerste deel, maar zeker net zo indrukwekkend! Dus je ogen en oren goed op houden en voor 300% gaan genieten. Nu gaat de tijd pas echt vliegen.. Veel plezier en tot snel :)

  • 16 Juni 2014 - 21:26

    Ons Miran:

    Wat heb jij toch veek gezien en gedaan. Een ervaring die vele mensen wensen maar niet durven. Kei trots op jou. Geniet nog van je laatste weken. Ben benieuwd naar de verhalen real life. Kus Miranda

  • 16 Juni 2014 - 23:01

    Ankoet:

    Hahahaha, daar zie je tegen kerst niks meer van.. Dat is niet te hopen! Maar jou kennende zul je met kerst wel weer een nieuwe verassing hebben.. Nee hoor Mona, wij zullen dan weer goed op jou passen. Ik haal door al die moeilijke gekke namen door elkaar waar je steeds bent. Maar ik weet dat jij er vollop van geniet! Dus dan doe ik dat ook:) Heeeel veel plezier! En past er nog zo'n mooie boeddha in je beauytcase? Kus!!

  • 17 Juni 2014 - 19:33

    Papa:

    Lieve schat van me , fijn te horen dat 't weer goed met je (verwondingen) gaat.
    Dat is trouwens nog niet anders geweest , overal sla je je doorheen !
    Ben super trots op je !
    Mijn geduld word nu toch wel redelijk op proef gesteld.
    Geniet nog heerlijk van je vakantie , pas goed op jezelf.
    Dikke knuffel papa.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Monique

Actief sinds 21 Okt. 2013
Verslag gelezen: 394
Totaal aantal bezoekers 19511

Voorgaande reizen:

06 Februari 2014 - 31 Juli 2014

Yogyakarta

Landen bezocht: