I’ve had the time of my life
Blijf op de hoogte en volg Monique
30 Juli 2014 | Indonesië, Jogjakarta
Daar is ie dan, mijn laatste reisverslag voordat ik terug kom naar de Beerzen. Het fantastische, grote avontuur zit er nu echt bijna op. Het begint al een klein beetje te kriebelen. Ach om eerlijk te zijn, het begint al best wel erg te kriebelen. Maar eerst nog even een kort verslagje over de afgelopen anderhalve week!
Er stonden nog een paar dagen Gili Trawangan (Lombok) en een paar dagen Kuta (Bali) op het programma. Gili Trawangan was erg mooi. Met een goed vol geladen (lees: overvolle) boot werden we naar dit eiland gebracht. Gelukkig vonden we alweer snel een slaapplek, zo’n minuutje lopen van het prachtige strand. Dit was de laatste keer dat het ‘spannend’ was waar we zouden logeren. In Kuta hadden we namelijk al eerder geslapen, dus dat was al bekend. Maar ook hier vonden Jente en ik al snel onderdak. We zijn de laatste weken ook niet meer zo kieskeurig. Misschien scheelt dat ook wat? De ventilator viel zowat van het plafond als hij aan stond, de gaten zaten in de klamboe, de kraan zat nog net vast aan de muur en ’s avonds kwam er nog niet eens koud water uit de douche. Geen water dit keer. We waren ondertussen al wel gewend aan alleen een koude douche na 2 maanden reizen, maar géén water was weer iets nieuws. Maar ook dat hoeft geen probleem te zijn als je zo dicht bij de zee slaapt. Zoveel problemen zijn eigenlijk zo makkelijk op te lossen hè? Ik denk dat we vaak te moeilijk denken. Maar al met al, een toplocatie. We hebben ons prima vermaakt op het mooie strand. Veel op het strand gelegen, lekker gegeten, wijntjes gedronken en een middag gaan snorkelen. Dat was eigenlijk precies wat we wilden; onze reis en onze zware studie van 4 maanden relax afsluiten. Super ontspannen was het.
Ook zijn we nog even terug gegaan naar Kuta. Hier sliepen we zo’n 5 minuten van het strand vandaan. Pfoe, heftig. Lekker wat gewinkeld, alvast een nieuw nagellakje op m’n tenen laten zetten, op stap geweest in een hele gave reggae bar, biertjes gedronken met Janna en Jordy, op het strand gelegen.. en gesurft! Ja je leest het goed, ik heb zelfs nog iets actiefs gedaan! Kuta beach is echt perfect om te surfen voor beginners, waar ik dus ook wel een poging wilde wagen. Na wat tekst en uitleg konden we de zee in. Eerst een paar keer goed kopje onder gegaan en liters zeewater binnen gekregen. Jamjamjam. Daarna ging het redelijk en vond ik het echt gaaf. Het lijkt wel een beetje op snowboarden. Maar dat heeft me ook 2 gebroken armen gekost voordat ik het een beetje kon. Dus ik zal nog een keer terug moeten om te oefenen, is dat een goede reden? Haha zo niet, dan ga ik nog wat anders verzinnen! Onze reis dus perfect afgesloten op erg mooie en gezellige plekken.
Vanuit Kuta zijn we 28 juli in de morgen weer terug gevlogen naar Yogyakarta. Het voelde alsof ik weer/al naar huis vloog. Toen we bijna gingen landden voelde het weer helemaal vertrouwd. ‘Hee, daar heb je de UNY’, ‘Daar is Malioboro!’ en ‘Zie je Amplaz?!’. We waren weer helemaal gelukkig, veilig thuis. De taxi’s probeerden ons natuurlijk weer flink af te zetten maar daar trapten wij als ingeburgerde pinda’s niet meer in. We zijn weer terug bij ons appartementencomplex en delen dit keer samen een kamer. Die drie nachten meer was nog wel uit te houden samen, haha. Hier lag er een hele stapel enveloppen op me te wachten. Een warm welkom van veel lieve mensen uit Nederland. Kaartjes, briefjes, armbandjes, snoepjes en foto’s. Met een grote glimlach op m’n gezicht heb ik alles zitten bewonderen, super leuk! Hier in Yogyakarta is het erg rustig. Het is nu namelijk het einde van de ramadan waardoor bijna alle moslims naar hun familie toegaan om dit samen te vieren. Alles is bijna gesloten; winkels, restaurants, postkantoor, scooterverhuur.. Om 12 uur gaan er pas wat winkels en restaurants open. Maar ook dit is geen probleem. Van Pita mochten we een scooter lenen voor deze vier dagen, we slapen lang uit zodat we rond 12 uur kunnen gaan ontbijten en lunchen in één en we shoppen gewoon wat minder. Hier in Yogyakarta hadden we nog genoeg te doen. Er stond nog een hele verhuisdoos op ons te wachten en we brachten allebei al een overvolle backpack mee terug. Wat een grote troep was/is het. Alles werd overhoop gehaald en moest uitgezocht worden. Ik ben geen kei in dingen weggooien en al helemaal niet in kleren. ‘Ja maar misschien kan ik dat nog wel ooit aan’, ‘Nou, eigenlijk wel leuk om mee naar huis te nemen als aandenken’. Zo ging het dus drie dagen lang. Ik heb nu ook echt officieel een hekel aan een tas in en uitpakken. Maar mama en papa hopen denk ik dat ik dat voorlopig ook niet meer hoef te doen. Dus dat komt goed uit. Maar het maximale komt mee naar huis en hoop dat het niet meer dan 30 kilo is.. En anders kan ik natuurlijk alle souvenirs nog hier laten!
Dat over de afgelopen 1,5 week. Het is zover. Over 19 uur stap ik in het vliegtuig. Ik vlieg om 19.30u (Indonesische tijd) naar Jakarta met Janna en Jente. In Nederland is het dan zo ongeveer 14.30u. In Jakarta moeten we een aantal uurtje wachten en dan vliegen we vanuit daar in één keer naar Amsterdam. Vrijdag zal ik rond 10.40u weer met beide voetjes op de Nederlandse grond staan. Het voelt heel dubbel. De afgelopen week was mijn nachtrust ook niet meer optimaal. In bed lig ik vaak te denken: Hoe zal het in Nederland weer zijn? Ben ik dan zolang weg geweest? Zal er wat veranderd zijn? En natuurlijk; Wat heb ik weer zin om iedereen te zien!! Het had eerlijk gezegd nog best een paar maanden langer mogen duren hoor. Maar ik heb me er nu op ingesteld dat ik iedereen weer bijna kan zien en knuffelen, dat het van mij wel zover mag zijn! Raar dat je dan na zo’n lange tijd bijvoorbeeld weer een appje krijgt van je zusje: ‘Heb je plannen voor het weekend? Wat gaan we doen?’ Haha plannen? Wat zijn dat ook alweer? Haha ik heb nog geen plannen en ik wacht wel af hoe het gaat lopen. Ik heb 6 maanden lang geen plannen gemaakt, en dat was heerlijk. Als ik weer lekker bij iedereen ben, zal ik al genieten.
Ik wil iedereen bedanken voor de lieve kaartjes, e-mailtjes, whats appjes, reacties op mijn reisverslagen, telefoontjes en Skype gesprekken. Dat was genieten, 6 maanden lang. Degene die interesse hebben me snel weer te zien en geen tijd hadden om een vliegticket te kopen naar Indonesië, vanaf vrijdag ben ik weer iets makkelijker bereikbaar! Ik kijk er naar uit!
Dikke (laatste) digitale knuffel!!!!
Ieder einde is een nieuw begin..
-
30 Juli 2014 - 19:45
Wout Van Den Berg En Elly:
Lieve Monique,
Een heel fijne reis terug naar het gezellige Nederland.
liefs Wout en Elly. -
30 Juli 2014 - 20:02
Mama:
Hallo meisje, met een traan in mijn ogen ben ik super trots op je.
Maar ik ben oh zo blij als ik je vrijdag een echte dikke knuffel kan geven.
Een half jaar kan snel gaan................een fijne reis terug.
Kus, tot snel. -
30 Juli 2014 - 20:38
Dorothe:
Ha buurvrouw-
Het half jaar is inderdaad voorbij gevlogen. Voor sommigen zeker niet en dat snap ik heel goed. Ik weet nog dat ik op je afscheidsfeestje was en nu ben je weer bijna lekker in onze buurt! Te veel plannen is ook niet leuk, ben ik het helemaal mee eens. Dus gaan wij lekker een keer spontaan shoppen of stappen in Den Bosch. Want dat staat al heel lang op de planning ha ha. Je hebt iig een super leuke ervaring achter de rug en die nemen ze nooit meer af. Monique, een hele goeie reis terug en alvast welkom in Beers
Groetjes,
Dorothe en de rest van de familie -
30 Juli 2014 - 22:28
Milou Van Oirschot:
Ha Mopke,
Wat is het toch heerlijk dat je weer bijna terug bent! Eindelijk weer gezellig kletsen met men maatje en leuke dingen doen.. Je hebt een geweldige tijd gehad maar ik heb wel afgezien hoor, ik heb je zooooo erg gemist!!
Gelukkig heb je mij wél beloofd dat je van het weekend iets leuks mee gaat doen en daar kijk ik dan ook echt naar uit. Jammer dat ik vrijdagochtend moet werken bij de AH, anders was ik zeker naar Schiphol gekomen met mijn spandoek!
Alvast een hele fijne reis terug en als je bagage boven de 30 kilo uitkomt mag je alles daar laten, behalve het cadeau dat je voor mij gekocht had ;).
Heel veel liefs Milou en tot zaterdag!
-
30 Juli 2014 - 22:57
Ankoet:
Ook dit laatste reisverslag heb ik weer met veel plezier gelezen. Ik ben blij dat je weer bijna terug bent Moontje. Goede reis!!!! Kuss -
30 Juli 2014 - 23:29
Judith:
Mijn schoonzusje is een mooi avontuur rijker! Wederom een leuk verslag om te lezen Moon!
Ik ben blij dat je weer bijna de rust komt verstoren hihi.
Geniet van de laatste dingetjes, hopelijk nog een paar fijne momentjes. Ook met je reisgenootjes dan kun je de reis helemaal super afsluiten!
She's coming home now, she's coming home!
Xxxxx -
31 Juli 2014 - 11:51
Margot:
Monique,
Als je dit leest, ben je waarschijnlijk ondertussen ergens op een vliegveld of al thuis!! Goede reis en tot snel juffie.
x Margot -
31 Juli 2014 - 12:39
Hanneke:
Ahh lief moniqueske! Eerlijk gezegd heb ik er weinig op te zeggen, maar... Ik kan niet wachten tot je terug bent meske! Gedraag je netjes in t vliegtuig, lekker slapen en nagenieten van al het fijne wat je hebt meegemaakt en nog gaat meemaken!
Op naar de volgende uitdaging!! Maar eerst een trappistje ;)
Kusje!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
