Eerste reisverslag vanuit Yogya!
Blijf op de hoogte en volg Monique
07 Februari 2014 | Indonesië, Jogjakarta
Donderdag 6 februari ging het dan echt gebeuren. Tassen gepakt, kleren lagen klaar, paspoort en ticket 10x gecheckt, afscheidsfeestje gehad en een fantastische vriendinnendag achter de rug. Toen de wekker donderdagochtend ging was ik helemaal klaar voor de grote reis! Uit bed, snel wat eten, Lotte doei geknuffeld en op naar Schiphol met Simone, Dirk, mama en papa. Op Schiphol stonden die lieve Wout en Elly ook al te wachten om me uit te kunnen zwaaien. Toen we eenmaal allemaal ingecheckt waren, werd het dus echt tijd voor hét afscheid. Een dikke knuffel, kus en natuurlijk wat dikke tranen. Daar gaat ons kleine Moniqueje dan, voor een halfjaar naar de andere kant van de wereld.. Maar mam en pap, ze redt zich echt wel!! Tijdens het afscheid werden er nog wat kleinigheidjes in mijn tas gestopt die ik pas tijdens de vlucht open mocht maken. Zoals jullie me kennen, braaf, heb ik gewacht tot we op waren gestegen. Lieve kaartjes met als hoogtepunt een heel bijzonder boekje, ik werd er stil van. Nouja, stil? Een uur lang hebben de tranen over m'n wangen gerold om te lezen wat héél veel bijzondere mensen mij toewensen. Aangekleed met veel foto's en mooie spreuken. Ik zei letterlijk: 'Dit is het mooiste wat ik ooit heb gekregen!!'. Dankjewel dus lieve allemaal, écht fantastisch. Met de extra bonuspunten natuurlijk voor mama!!! Ik zal deze reis nog vaak het boekje erbij pakken en van jullie mooie verhalen genieten..
Aan het afscheid nemen kwam natuurlijk ook een einde en ging me daarna al snel beseffen: Monique, je moet nu gaan genieten!! Ik kijk hier al meer dan een jaar naar uit, en dit is wat ik nu wil gaan doen. Natuurlijk denk ik aan alle lieve mensen thuis, maar ik wil nu een halfjaar open staan voor nieuwe ervaringen, bijzonderheden, mensen en indrukken.
De vlucht is heel goed verlopen. Het vliegtuig zat lang niet vol, wat hadden wij een geluk. We hadden per persoon zo'n 2 à 3 stoelen tot onze beschikking om op z'n tijd een lekker dutje te doen. 'En daar is niks mis mee!' zou Ad zeggen. En dat was het ook zeker niet. We zijn van Amsterdam naar Abu Dhabi gevlogen en mochten daar even uit het vliegtuig en de beentjes strekken. Daar voelde ik me net een Marsmannetje, iedereeeeeen keek je aan. Maar goed, zien is niet hebben hè pap? ;) Vervolgens zijn we van Abu Dhabi naar Jakarta gevlogen. We stegen iets later op dan gepland waardoor we een beetje achter liepen op schema. Niet echt een probleem dachten we... tot we in Jakarta bijna gingen landen en zagen dat we maar een half uur hadden tot onze volgende vlucht naar onze eindbestemming. Pfoe.. Rennen, zweten, daarheen, hierheen, daarheen, hierheen, rennen, zweten, vragen etc. Maar gelukkig had de vlucht een kwartier vertraging zodat wij nog mee mochten, hell yeah.
Eenmaal in Yogyakarta aangekomen begon het avontuur. We moesten het vliegtuig uit en je raadt het al: een regenbui op z'n Indonesisch (pittig hard!). Er stonden allemaal mannen te wachten en moesten natuurlijk heel hard om ons lachen, we wisten niet wat we mee maakten. Gelukkig kregen we allemaal een paraplu en konden we richting de koffers. In de aankomsthal zagen we al twee mensen staan met een bordje: Fontys UNI. Die moesten voor ons zijn (al waren we ook de laatste die weg waren bij de koffers). Dédé en Pita hadden voor ons twee busjes laten komen om ons te vervoeren richting het hotel. Een prima hotel! Hier slapen we 2 à 3 nachten en morgen komen Dédé en Pita ons alweer om 9u ophalen om op zoek te gaan naar een kamer-appartement-achtig-iets voor de komende 5 maanden! We hebben veel vertrouwen in ze. Spreken goed Engels, gaan ons de komende maanden begeleiden en lesgeven op de Universiteit ennnn ze hebben ons vanavond welkom geheten in Yogyakarta door ons mee uit eten te nemen! Het was een heel gezellige avond en ze hebben ons ook al stiekem wat woordjes in het Bahasa geleerd.
We voelen ons fijn en welkom hier. Iedereen is aardig en je hoeft het maar te vragen en het is al geregeld, daar kunnen wij als Nederlanders heel wat van leren! Op straat kijkt iedereen wel even op, maar (nog) niet vervelend. Kinderen hoor je echt zeggen en kijken: wooooow. Verder is het echt een hele drukke stad; de parkeerplaatsen staan niet vol met auto's maar met scooters en op de weg rijden misschien ook wel meer scooters dan auto's. Alles rijdt door elkaar, toetert en haalt aan alle kanten in. Even wennen! En alles went.. ;)
Ik ben benieuwd hoe de komende tijd er voor ons uit gaat zien.. Wat verwachten ze van ons op de Uni? Hoelang moeten we telkens naar school? Waar gaan we slapen? Hoe gaan we alles ervaren?
You don't always need a plan. Sometimes you just need to breathe, trust, let go, and see what happens!
Aan het afscheid nemen kwam natuurlijk ook een einde en ging me daarna al snel beseffen: Monique, je moet nu gaan genieten!! Ik kijk hier al meer dan een jaar naar uit, en dit is wat ik nu wil gaan doen. Natuurlijk denk ik aan alle lieve mensen thuis, maar ik wil nu een halfjaar open staan voor nieuwe ervaringen, bijzonderheden, mensen en indrukken.
De vlucht is heel goed verlopen. Het vliegtuig zat lang niet vol, wat hadden wij een geluk. We hadden per persoon zo'n 2 à 3 stoelen tot onze beschikking om op z'n tijd een lekker dutje te doen. 'En daar is niks mis mee!' zou Ad zeggen. En dat was het ook zeker niet. We zijn van Amsterdam naar Abu Dhabi gevlogen en mochten daar even uit het vliegtuig en de beentjes strekken. Daar voelde ik me net een Marsmannetje, iedereeeeeen keek je aan. Maar goed, zien is niet hebben hè pap? ;) Vervolgens zijn we van Abu Dhabi naar Jakarta gevlogen. We stegen iets later op dan gepland waardoor we een beetje achter liepen op schema. Niet echt een probleem dachten we... tot we in Jakarta bijna gingen landen en zagen dat we maar een half uur hadden tot onze volgende vlucht naar onze eindbestemming. Pfoe.. Rennen, zweten, daarheen, hierheen, daarheen, hierheen, rennen, zweten, vragen etc. Maar gelukkig had de vlucht een kwartier vertraging zodat wij nog mee mochten, hell yeah.
Eenmaal in Yogyakarta aangekomen begon het avontuur. We moesten het vliegtuig uit en je raadt het al: een regenbui op z'n Indonesisch (pittig hard!). Er stonden allemaal mannen te wachten en moesten natuurlijk heel hard om ons lachen, we wisten niet wat we mee maakten. Gelukkig kregen we allemaal een paraplu en konden we richting de koffers. In de aankomsthal zagen we al twee mensen staan met een bordje: Fontys UNI. Die moesten voor ons zijn (al waren we ook de laatste die weg waren bij de koffers). Dédé en Pita hadden voor ons twee busjes laten komen om ons te vervoeren richting het hotel. Een prima hotel! Hier slapen we 2 à 3 nachten en morgen komen Dédé en Pita ons alweer om 9u ophalen om op zoek te gaan naar een kamer-appartement-achtig-iets voor de komende 5 maanden! We hebben veel vertrouwen in ze. Spreken goed Engels, gaan ons de komende maanden begeleiden en lesgeven op de Universiteit ennnn ze hebben ons vanavond welkom geheten in Yogyakarta door ons mee uit eten te nemen! Het was een heel gezellige avond en ze hebben ons ook al stiekem wat woordjes in het Bahasa geleerd.
We voelen ons fijn en welkom hier. Iedereen is aardig en je hoeft het maar te vragen en het is al geregeld, daar kunnen wij als Nederlanders heel wat van leren! Op straat kijkt iedereen wel even op, maar (nog) niet vervelend. Kinderen hoor je echt zeggen en kijken: wooooow. Verder is het echt een hele drukke stad; de parkeerplaatsen staan niet vol met auto's maar met scooters en op de weg rijden misschien ook wel meer scooters dan auto's. Alles rijdt door elkaar, toetert en haalt aan alle kanten in. Even wennen! En alles went.. ;)
Ik ben benieuwd hoe de komende tijd er voor ons uit gaat zien.. Wat verwachten ze van ons op de Uni? Hoelang moeten we telkens naar school? Waar gaan we slapen? Hoe gaan we alles ervaren?
You don't always need a plan. Sometimes you just need to breathe, trust, let go, and see what happens!
-
07 Februari 2014 - 16:43
Ome Pieter:
Hey Monique
Wat goed van jou, mooi verhaal hoor !
Ik ben trots op zo'n petekind, en ik hou je in de gaten....
Groetjes en een knuffel van mij -
07 Februari 2014 - 16:44
Kaatje:
Hey monique. Fijn dat je goed aan bent gekomen. Leuk verhaal heb je geschreven. Dat je dat maar veel mag doen zodat we mooi kunnen bijhouden hoe het met je gaat. Geniet ervan meis. Xx -
07 Februari 2014 - 16:52
Miranda:
Wat fijn Monique dat je goed bent aangekomen, ik wist niet dat je zo gezellig kon schrijven. Leuk om te lezen. Geniet geniet. Groeten Miranda -
07 Februari 2014 - 16:57
Anke:
Lieve lieve mona! Wat een mooi verhaal heb je getypt! Ik kreeg tranen in mijn ogen bij je eerste stukje en je laatste zin. Ik ben blij dat je heelhuids bent aangekomen. Je zult nu wel lekker in je bedje liggen zodat je morgen uitgerust bent van deze lange lange reis!
Ik wens jullie ontzettend veel plezier en een leerzame tijd toe. Tot op de skype!!
Dikke kus! -
07 Februari 2014 - 17:15
Eefje:
Heel mooi verhaal Moon! Ben blij dat je goed bent aangekomen en succes met het vinden van een appartement! Geniet van deze fantastische ervaring!! Dikke kus -
07 Februari 2014 - 17:21
Merel:
Hey Moniqueje,
Leuk om je eerste ervaringen te lezen. Volgens mij heb je het nu al super naar je zin. En dat zal vast alleen nog maar beter worden!! Ga lekker genieten en ik kijk uit naar de foto's !! Xx merel -
07 Februari 2014 - 17:26
Suzanne:
Hallo Monique,
Je bent al vertrokken! Ik ga je verhalen volgen en ga Leni ook attenderen op dit reisverslag. Je hebt het op de pabo super afgesloten en nu een aantal maanden een geweldige ervaring opdoen.
Veel plezier en succes.
Groetjes, Suzanne -
07 Februari 2014 - 17:32
Elia:
Ha Monique,
Een goed begin is het halve werk ...
Wij wensen jullie een hele mooie tijd, we zullen je verslagen lezen, af en toe het thuisfront eens polsen, en je zodoende blijven volgen !
Veel plezier en groetjes Jens, Doi, Lina Ome Wim en Tante Elia -
07 Februari 2014 - 17:41
Meggi En Heino:
Wij zeggen maar een ding en dat is genieten x -
07 Februari 2014 - 17:43
Lotte:
Jahaaaa dit is goed leesvoer voor een lange treinreis!
En wat klinkt het begin al fantastisch Moon. Je weet... 'Een goed begin, is al de helft!'
Was dolblij toen jullie vanmorgen veilig aan waren gekomen bij jullie toekomstige pindabewoners.
Ik wil je nogmaals onwijs bedanken voor je bijzondere brief!
En lieve Moon.. wat ben ik trots op je dat je deze uitdaging aan bent gegaan.
Ga genieten, veel plezier maken,veel nieuwe mensen leren kennen, oftewel...
Doe AL het moois wat op jullie pad gaat komen en blijf genieten!
Hele dikke knuffel en we'll keep in contact! -
07 Februari 2014 - 18:24
Margot:
Juffie, leuk om te lezen!! Ha ha, ons pap zegt ook altijd: Als ze het zien, dan hebben ze het nog niet! Tja, die wijze raad van paps en mams gaat je nog goed van pas komen daar. Maar jij redt je inderdaad wel. xx -
07 Februari 2014 - 18:30
Leni Trommelen:
Het is begonnen! Ik ga jullie volgen. Goed om te lezen dat de reis goed is verlopen. Doe je ook de groetjes aan janna en Jimmy? Groetjes van leni -
07 Februari 2014 - 19:17
André Manuel:
Hé Aardbei (tje) !
Ben jaloers op je! Reizen is mijn beroep dat weet je maar een paragliding safari naar Jakarta dat trekt die "stomme auto" niet meer... ik wél natuurlijk ;-) maar ja. Zou graag met je ruilen!!!!! Vrij vertaald; GENIET er van en wees je bewust van elke dag die je beleeft, maak veel foto´s!
André
-
07 Februari 2014 - 19:20
Jacqueline:
Hey Monique, wat een gave ervaring en wat een leuk verslag, we gaan het zeker volgen.
Wij wensen jou een leuke en leerzame tijd toe en maak er iets onvergetelijks van, groetjes uit Oisterwijk -
07 Februari 2014 - 20:59
Dorothe:
Ha buurvrouw,
Heb nog regelmatig aan je moeten denken. Fijn om te lezen dat het goed gaat, ook al had ik dat niet anders verwacht. Doe waar je zin in hebt en geniet volop!!!!!
Mocht je na je studie geen werk als juf gevonden krijgen, kun je nog altijd een boek gaan schrijven. Dat doe je leuk :-))
Groetjes Dorothe -
07 Februari 2014 - 21:42
Mama ;-):
Mooi geschreven, ga zo door.... ;-)
Dikke knuffel en een dikke kus van ons allemaal..... -
08 Februari 2014 - 09:52
Elly En Wout Van Den Berg :
lieve kraai
fijn, dat je goed bent aangekomen en schrijftalent heb je ook al! Geniet met volle teugen meid, een half jaar is zo voorbij!
dikke kus wout en elly -
08 Februari 2014 - 13:46
Daan:
Monique!
Nu ben jij aan de beurt! De eerste indrukken zijn al binnen zie ik, velen zullen nog volgen, neem dat maar van mij aan. Heel erg veel plezier daar en ik kijk uit naar je volgende verhaal, benieuwd of er dingen overeenkomen tussen Indonesië en Tanzania, het verkeer komt me in ieder geval bekend voor.
Geniet!
X Daan -
09 Februari 2014 - 09:48
Mireille:
Lieve monique,
Leuk verhaal en lief wat je schrijft over dat boekje. Lieverd veel plezier daar en hou ons op de hoogte dikke kus mietje -
09 Februari 2014 - 16:13
Marjolein:
Moooon! Leuk om te lezen :D Fijn dat de eerste indrukken fijn en goed zijn en dat je reis goed is verlopen. Ik ben blij dat je al mensen hebt leren kennen waar de klik goed mee is, die kunnen je goed vooruit helpen denk ik zo! Echt zo super dat je dit bent gaan doen, en ik ben enormmmm benieuwd naar alle verhalen. We horen van je en geniet er daar van Lieve indo! Groetjes uit Nederland! Dikke knuffel! x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
